Sokn Webpress

Lata obserwacji życia wirtualnego, którego wzloty i upadki są ciekawym przypadkiem dziejowym, każą postawić kilka tez. Naukowo badane komponenty życia wirtualnego wskazują między innymi na role słowa. Spotkać można się z opiniami, że podstawą wszelkiego działania jest uzewnętrznienie myśli uczestników wirtuala  i przekuwanie ich na czyny. Opinia cenna i ciekawa, bo pokazuje znaczenie inicjatywy wyrażonej słowem. Praktyka życiowa, szczególnie wynikająca z obserwacji funkcjonowania wszelkich organizacji, pozwala stwierdzić, że oprócz słowa powstałego z myśli, ważnym elementem jest istnienie zespołu podatnego na jego przyjęcie i poddanie dalszemu procesowi rozwoju, czy ewolucji dla efektów niekoniecznie uświadamianych w momencie jego powstania, ale wynikających z niego. Pisząc o zespole, ryzykuję niezrozumienie opinii, ale z punktu widzenia nauki o organizacji, to państwa wirtualne są w zasadzie zespołami. Można zadać pytanie o przyczynę upadków, skoro tak zacnie czyn się rozpoczyna. Otóż błędem jest niezrozumienie podstawowej prawdy dotyczącej istnienia państwa wirtualnego. Uczestnicy zakładają sobie wiele planów, wydaje się im, że powstały państwo jest naturalnie ukierunkowane na wzrost, rozwój i pewnego typu sukces. Podstawowa prawda jest nieco inna, bo państwo jest po to, aby istnieć i być areną życia wirtualnego. Tak zwyczajnie i po prostu, w wirtualu po prostu się żyje. Doskonałym przykładem do tej ilustracji jest dość skomplikowana sytucja krajów byłej Wielkiej Trójki. Analizując je kolejno, nietrudno zauważyć, że one wciąż żyją własnym rytmem trwania na mapie mikronacyjnej, jako stałe punkty Pollina. Do tej chlubnej tradycji dołączyło kilka mocnych państw wirtualnych, które nie są już tylko tłem dla wzorców, ale samoistnymi podmiotami wirtualnymi z własna polityką i własnymi dążeniami umacniającymi podstawową prawdę o ich istnieniu i pracy wewnętrznej. Mikronacjonizm wydoroślał? Niewykluczone, ale na pewno jest tym czym powinien, areną życia dla jego uczestników.

Sarmacji periodyk znany kiedyś po inną nazwą, dzisiaj zwący się Tygodnikiem Wszetecznym w ciekawym artykule opisuje aferę krowią! Okazuje się, że w Teutonii prowadzono tajemnicze badania nad feromonem krowim, które w pewnym momencie porzucono. Niestety, wykonano to w sposób tak beztroski, że bydło sarmackie pada jego ofiarą, nęcone feromonem do tajemniczego kompleksu podziemnego, gdzie mieści się zakład badawczy. Relacja dziennikarska każe przypuszczać, że za aferą stoją władze Księstwa, które starannie tuszują wszelkie ślady dawnej działalności tajemniczego zakładu, czy instytutu badawczego, a do aktualnego zagadnienia zagrożenia dla bydła podchodzą na zasadzie, milczymy, to nic się nie dzieje! Sprawa jest o tyle istotna, że działanie tajemniczego czynnika chemicznego, czy biologicznego jest znacznie dalej odczuwane, niż to się wydaję urzędnikom Księstwa. Notowane są na Wyspie Nowalskiej przypadki tajemniczych utonięć bydła na Wschodnim Wybrzeżu, co może mieć związek z porzuconym i niewłaściwie zabezpieczonym projektem z Teutonii!

7 marca pojawiło się ciekawe obwieszczenie:

II Flota Królewska zaczyna pojawiać się na Kontynencie Wschodnim, co jest wynikiem powziętych decyzji obu dowództw sił zbrojnych (Dreamlandu i Elderlandu) za zgodą Króla. Wody Monderii są dla Królewskiej Marynarki Wojennej takim samym oczkiem w głowie jak Morze Śródziemne nad którym leży Dreamopolis czy wody wokół Ekorre. Tym bardziej teraz nasza obecność jest tam konieczna, z uwagi na antydreamlandzkie nastroje. Każde wszybienie austriackiego nosa na terytorium Monderii może być traktowane jak agresja – gdyż do wszystkiego już mogą się posunąć tamtejsi podrzędni politycy – dymisja Mortuusa tylko otworzyła mu usta. Ewentualnie rakieta z naszego krążownika może mu ją zamknąć

(-) marsz. Daniło hrabia de la Vega
Marszałek Armii Dreamlandu

Flota Dreamlandzka staje do walki? Kraj miłujący pokój ponad wszystko wysyła krążowniki do walki? Niesamowita historia!