Sokn Webpress

Próbuje się bezwstydnie wmówić Unii Mikrooceanii szkodliwość neutralności wobec konfliktu rzekomego na linii Sarmacja – WRM, ale to absolutna bzdura, bo takiego konfliktu zwyczajnie nie ma dotąd, dokąd WRM określa się mianem Morwanu Sarmackiego na terytorium sarmackim, czyli jako takie jest po prostu zbuntowanym terytorium Księstwa pod wodzą uzurpatora, arystokraty sarmackiego. Jest to typowo wewnętrzna sprawa Sarmacji i jej satelity czy zbuntowanej prowincji, nie ważne tu jest nazewnictwo i do tej sprawy nie ma mowy o neutralności, gdyż każdy kraj Unii ma zawarty stosowny traktat uznaniowy z Sarmacją i nie ma w nim praw do ingerowania w wewnętrzne sprawy Księstwa.

Neutralność Unii Mikrooceanii dotyczy tylko wrogich kroków jakie wobec siebie podejmują Dreamopolis, Grodzisk i Genosse, gdyż obszar w którym konflikt się lokalizuje nie leży w strefie zainteresowania Unii, a wyrywanie Sarmacji kawałków jej terytorium tym bardziej nie jest pociągającą perspektywą dla Unii. Tu wchodzą w grę strony i wobec nich Unia zachowuje ścisłą neutralność.

Powołany do dyskusji i integracji państw zachodnich polskiego wirtuala Szczyt Państw Zachodnich kończy swoją misję. Jego efektem działania jest niespotykana w skali wirtuala integracja piątki v-państw, które potrafiły w szybkim tempie sformalizować swoje oczekiwania wzajemne i podpisały Małą Kartę powołującą Unię Mikrooceanii. Teraz nadchodzi moment, gdy w terminie czterdziestu dni Unia wejdzie w życie i zamiast Szczytu pojawią się unijne urzędy oraz parlament. Co daje nam przynależność do Unii? Otóż, już mamy pierwszy efekt podpisanej Małej Karty, gdyż Piątka spokojnie przedyskutowała awantury wokół buntownika sarmackiego z Morwanu i zdecydowała o całkowitej i ścisłej neutralności Unii wobec niej.

Ważnym zadaniem teraz jest powołanie parlamentu, co narody unijne muszą już brać pod uwagę i stosownie do tego przygotować swoje przedstawicielstwa, aby można było podjąć trud pracy nad Kartą Właściwą, której zarysy przygotował Szczyt, ale której uchwalenie wejdzie już w sferę aktywności obywatelskiej państw członkowskich Unii.

Mała Karta Unii Mikrooceanii

Rozdział I – Postanowienia wstępne

Art. 1 – Ustanawia się Unię Mikrooceanii, organizację zrzeszającą państwa należące do geopolitycznego regionu Mikrooceanii.

Art. 2 – Niniejszy dokument stanowi o tymczasowych rozwiązaniach, które mają służyć przyspieszeniu rozwoju organizacji.

Rozdział II – Założenia Unii Mikrooceanii

Art. 3 – Unia Mikrooceanii jest platformą współpracy państw deklarujących przynależność do regionu Mikrooceanii.

Art. 4 – Członkowie Mikrooceanii są równi wobec siebie.

Art. 5 – Unia Mikrooceanii jest elementem Polskojęzycznego Mikroświata i dąży do współpracy z jego innymi elementami.

Art. 6 – W Unii Mikrooceanii wszyscy prawi obywatele członków są wobec siebie równi.

Art. 7 – Unia Mikrooceanii dąży do zrównania się majętności, rozwoju i liczebności narodów wszystkich członków poprzez zmierzanie ku modelowi idealnej mikronacji.

Art. 8 – W Unii Mikrooceanii panuje poszanowanie dla człowieka, poszanowanie dla jego przekonań i inicjatyw.

Rozdział III – Struktura Unii Mikrooceanii

Art. 9 – Członkami Unii Mikrooceanii stają się państwa, które ratyfikują niniejszy dokument przed jego wejściem w życie oraz państwa przyjęte przez Radę Delegatów poprzez zapisaną w karcie większość głosów.

Art. 10 – Członek Unii Mikrooceanii musi deklarować przynależność do mikrooceanicznego regionu geopolitycznego oraz samostanowić o sobie.

Art. 11 – Organem stanowiącym Unii Mikrooceanii jest Rada Delegatów.

Art. 12 – W Radzie Delegatów zasiada do trzech przedstawicieli władz członków Unii Mikrooceanii. Na delegacje danego państwa przypada tylko jeden głos.

Art. 13 – Decyzje w radzie Delegatów zapadają większością 2/3 głosów. W każdym głosowaniu muszą wziąć udział delegaci wszystkich członków Unii Mikrooceanii. Głos delegata może unieważnić najwyższy organ odpowiedzialny za politykę zagraniczna w danym państwie.

Art. 14 – Do chwili wejścia w życie właściwej Karty Mikrooceanii pracom nad nią przewodniczy Koordynator Powołania Unii Mikrooceanii (zwany dalej Koordynatorem). Odpowiada on za porządek obrad, czuwa nad głosowaniami Rady Delegatów.

Art. 15 – Koordynator jest powoływany na wniosek delegata przez zapisaną w karcie większość głosów w Radzie Delegatów. Tym samym trybem może zostać odwołany.

Rozdział IV – Deklaracje i obowiązki członków

Art. 16 – Członek Unii Mikrooceanii uznaje państwowość innych członków, utrzymuje z nimi stosunki dyplomatyczne, identyfikuje się z regionem Mikrooceanii, dąży do utrzymania pokoju i rozwoju przyjaźni wewnątrz Unii Mikrooceanii.

Art. 17 – Członek Unii Mikrooceanii nie pozostaje obojętny wobec problemów innego członka.

Art. 18 – Członek deklaruje wyrzeczenie się użycia przemocy wobec członków Unii oraz obronę ich suwerenności i nienaruszalności terytorialnej.

Art. 19 – Członek na wyraźną prośbę może udostepnić innym członkom intelektualne, techniczne i logistyczne zasoby swojego państwa, jeśli nie stoją ku temu na przeszkodzie żadne czynniki.

Art. 20 – Członek nie stawia barier komunikacyjnych i handlowych wobec innych członków.

Art. 21 – Członek wspiera integrację swojego narodu z innymi narodami Mikrooceanii.

Art. 22 – Członek nie traci suwerenności na rzecz państw niebędących pełnymi członkami Unii Mikrooceanii.

Rozdział V – Uprawnienia Unii Mikrooceanii

Art. 23 – Unia Mikrooceanii ma prawo powoływać podległe sobie instytucje.

Art. 24 – Unia Mikrooceanii ma prawo wnioskować o przekazanie instytucji członków w zarząd Unii, bądź jej instytucji. Członek ma prawo do odmowy.

Art. 25 – Unia Mikrooceanii ma prawo do posiadania majątku organizacji.

Art. 26 – Unia Mikrooceanii ma prawo do zażądania od członków przekazania określonego majątku na działalność organizacji. Żądanie musi być złożone w kierunku wszystkich członków, a wartość żądanego majątku powinna być równa, bądź proporcjonalna do wybranego czynnika. Żądanie nie dotyczy członków, na których terytorium nie istnieje pojęcie majątku.

Art. 27 – Unia Mikrooceanii ma prawo występować w charakterze podmiotu zdolnego do działalności gospodarczej.

Art. 28 – Unia Mikrooceanii ma prawo do posiadłości terytorialnych, które podlegać będą jurysdykcji wybranych członków Unii.

Art. 29 – Unia Mikrooceanii ma prawo do formowania ugrupowań zbrojnych. Zwierzchnikiem sił zbrojnych Unii Mikrooceanii rotacyjnie są zwierzchnicy sił zbrojnych członków, co reguluje dokument.

Art. 30 – Unia Mikrooceanii ma prawo do prowadzenia naboru do sił zbrojnych wśród obywateli członków.

Art. 31 – Siły zbrojne Unii Mikrooceanii mają prawo do stacjonowania na terytorium członka.

Art. 32 – Siły zbrojne Unii Mikrooceanii mogą występować jedynie przeciw wrogim członkowi organizacjom zbrojnym, które nie podlegają zwierzchnictwu władz członka i siłom zbrojnym, które przeprowadzają agresję wobec członka.

Art. 33 – Unia Mikrooceanii ma prawo do nakładania banicji i persona non grata. Banicja bądź persona non grata jest wiążąca na terytorium wszystkich członków.

Art. 34 – Unia Mikrooceanii ma prawo do zgłoszenia roszczeń wobec państw, na rzecz których członek utraci bądź utracił suwerenność.

Art. 35 – Unia Mikrooceanii ma prawo orzec o szkodliwości członkostwa członka w organizacji międzynarodowej i wysunąć wniosek o wystąpienie członka z danej organizacji.

Art. 36 – Unia Mikrooceanii ma prawo wnioskować o wypowiedzenie przez członka aktów prawa międzynarodowego mających wpływ na jego działalność w organizacji.

Rozdział VI – Ograniczenia kompetencji Unii Mikrooceanii

Art. 37 – Prawa Unii Mikrooceanii nie mogą łamać prawa międzynarodowego, konstytucyjnego, karnego, administracyjnego i rodzinnego obowiązującego wśród członków, oraz prawa cywilnego i pracy, jeżeli nie dotyczy ono relacji między podmiotami prawa cywilnego i pracy pochodzącymi od różnych członków.

Art. 38 – Prawa Unii Mikrooceanii nie mogą dotyczyć wymienionych z nazwy członków. Wyłączenie członka lub grupy członków z podlegania pod określony akt prawny musi wynikać z niemożności jego spełnienia spowodowanej czynnikami niezależnymi od członka i niezmiennych w najbliższej przyszłości.

Art. 39 – Unia Mikrooceanii nie ma prawa ograniczać praw wolnościowych obywateli Unii Mikrooceanii włączając w to działalność poza granicami Unii Mikrooceanii.

Art. 40 – Instytucje Unii Mikrooceanii nie mają prawa wchodzenia w kompetencje instytucji członków.

Art. 41 – Instytucje Unii Mikrooceanii maja obowiązek działać zgodnie z prawem członków.

Art. 42 – Unia Mikrooceanii nie ma prawa naciskać w celu przejęcia w zarząd instytucji członków.

Art. 43 – Unia Mikrooceanii ma obowiązek dysponować swoim majątkiem we wspólnym interesie wszystkich członków. Unia Mikrooceanii nie ma prawa do dysponowania majątkiem bez wyznaczonego celu. Niewykorzystany majątek Unia Mikroocenii ma obowiązek przekazać członkom w ilości proporcjonalnej do ich wkładu.

Art. 44 – Występowanie Unii Mikrooceanii w charakterze podmiotu gospodarczego musi być zgodne z prawem handlowym i odbywa się na równych zasadach z innymi podmiotami.

Art. 45 – Unia Mikrooceanii nie ma prawa zgłaszać roszczeń terytorialnych wobec członków.

Art. 46 – Siły zbrojne Unii Mikrooceanii nie mogą występować w charakterze agresora na terytorium członka, nie mogą występować przeciw ludności cywilnej ani siłom zbrojnym członka.

Art. 47 – Stacjonowanie sił zbrojnych Unii Mikrooceanii nie może utrudniać funkcjonowania członka.

Art. 48 – Zwierzchnik sił zbrojnych Unii Mikrooceanii nie może używać sił zbrojnych do realizacji planów prywatnych, bądź niezgodnych z wolą Unii i postanowieniami Karty.

Art. 49 – Nabór do sił zbrojnych Unii Mikrooceanii nie jest naborem przymusowym.

Art. 50 – Banicja nie może być nakładana wbrew woli członka, na którego terytorium znajduje się osoba poddawana banicji.

Art. 51 – Unia Mikrooceanii nie ma prawa narzucać członkom określonych działań dyplomatycznych wobec państw trzecich za wyjątkiem tych określonych w Art. 36 i 37.

Rozdział VII – Postanowienia końcowe

Art. 52 – Dokument wejdzie w życie po zatwierdzeniu go, przez co najmniej 5 państw we właściwym dla nich trybie.

Art. 53 – Dokument ten ma moc przez 40 dni od wejścia w życie.

Art. 54 – Struktury Unii Mikrooceanii, które zaistniały przed wejściem w życie tego dokumentu i są pełnoprawnymi strukturami przewidzianymi w Rodziale III.

Jej Wysokość Sułtan Aisahah Ramzani al-Ekonoglu I (-)
Federacja Al Rajn

(-) Żelazny Żuk
Wódz Okoczii

(-) Jego Królewska Mość Patrik II,
Król Federacji Królestwa Elderlandu

(-) Skrijat Zjednoczonej Federacji Mikrosławii
Juan Samir el-Guevara de Vetonia

(-) Król Natanii
Patryk I Labacki